Ongeluk bij een geluk
Door: Bryan
Blijf op de hoogte en volg Bryan
12 Juni 2016 | Australië, Moora
We zijn ondertussen weer een paar weken verder en heb het ondertussen wel gehad met het werken en ga daarom nu weer verder reizen naar het noorden. Maar laat ik beginnen bij het begin. Zoals ik aangaf had ik binnen een mum van tijd een andere baan gevonden op een farm. Ik mag hier wel spreken van geluk. Het is zo moeilijk om tegenwoordig aan een baantje te komen en dat ik nu binnen een dag een andere heb is geweldig. Het lijkt alsof, als je eenmaal in het circeltje zit dat het allemaal wel goed komt. Mijn nieuwe werkgever gaf Brad een belletje voor referentie. Brad was erg over mij te spreken en had dan ook gauw een belletje terug, met de vraag wanneer ik kon beginnen. Ik kon niet direct naar de farm vanwege opnames voor een tv show waar Brad en ik voor gevraagd waren om te acteren. Dit was een hele leuke ervaring zo achter de schermen en om jezelf de volgende dag op tv terug te zien. De volgende morgen ben ik vroeg vertrokken. Wel weer even wennen om lange afstanden te moeten lopen met je backpack en andere tassen. Eenmaal aangekomen in Moora weet ik niet wat er me te wachten staat. Het is een verlaten stad met geen verkeer en niemand op straat. Begin mij zelf aftevragen of ik wel goed zit en dit niet een of andere grap is. Had gehoopt dat Shane hier al zal staan en mij zou oppikken. Maar helaas zonder signaal op mijn mobiel en niemand om mij heen heb ik een half uur zitten wachten. Was al bijna van plan om mijn tent op te gaan zetten haha. Uiteindelijk komt er een auto met hierin een hele jonge gozer aangereden. Dit is Dominiq (18) ook een hulpje van Shane. Al gauw probeer ik een besprek met hem te voeren om het niet zo akward stil te laten zijn. Maar ik krijg hele rare antwoorden terug. Dominiq blijkt autist te zijn. Na een half uur rijden zijn we eindelijk aangekomen op de farm. Het ziet er erg groot uit en is in het begin even aftasten. Hier werd ik voorgesteld aan Shane. Shane is een jonge gozer van 37 die een eigen farm bezit en zo nu en dan klust voor zijn vader. Ze bleken een deal besloten te hebben. Shane helpt zo nu en dan op de farm van zijn vader. In ruil daarvoor mag hij gebruik maken van alle traktoren en gereedschappen van zijn vader. De eerste dag begon ik al meteen aan een nieuwe uitdaging. Ik moest in een mega grote traktor zitten met daarachter van alles hangen. Dit was de airseeder. Zoals ik had aangegeven heb ik al eerder traktoren bestuurd dus, Shane had het vertrouwen in mij dat ik ook deze kon besturen. Na twee dagen had ik het prima onder de knie. Ik vroeg mij af waarom hij Dominiq niet gebruikte voor deze werkzaamheden. Maar Dominiq bleek nogal aan stumperd te zijn. Maakte van alles stuk en stond je raar aan te staren als je hem iets al twee keer vroeg om te gaan doen. Toch heeft hij er 6 maanden gewerkt omdat, ze hem een kans wouden geven. Maar wat hij niet wist was dat ik zijn vervanger zou worden. Dus na twee weken mocht hij vertrekken. In ieder geval ik kreeg wel het vertrouwen om deze monster te besturen, die nogal prijzig bleek te zijn. Dus vooral in het begin ga je er uitermate voorzichtig mee om. Ik heb in de 6 weken dat ik hier heb gewerkt erg veel geleerd. Heb 2000 hectares gezaaid met de airseeder, heb 3 kilometer aan hekken geplaatst, heb een cemente vloeren moeten leggen voor zijn nieuwe werkplaats en gesleuteld aan machines die onderhoud of vervanging nodig hadden ect. ect. . Zoals ik al eerder zei heb erg veel geleerd op deze farm wat zeker, van pas kan komen in de toekomst als er ergens geklust moet worden. Het waren vermoeiende dagen. Ik werkte zo'n 12 a 14 uur per dag 7 dagen in de week. Het is lekker omdat je dan flink wat verdient en hoefde geen kosten en inwoning te betalen. Ook mijn voedsel werd verzorgd. Echter na een paar fysieke dagen/werkzaamheden begin je toch wel te verlangen naar wat rust. Ik verbleef in het huis van Jeff. Jeff (75) is de vader van Shane die zo nu en dan naar zijn farm up in the north gaat. Mijn eerste week was ik dan ook alleen thuis en kon doen wat ik wou. Mijn tweede week was dit helaas over. Heb van Dominiq te horen gekregen dat hij nogal een mopperkont is en een apart figuur. Zo als ik al meer heb gemerkt kan ik beter overweg met de jongere generatie farmers dan de oudere. Die zijn zo ouderwets en weten alles beter en verwachten dat je alles weet en kan. Ik heb mijn dagen hierna in het huis ook minder op me gemak gevoeld. Gelukkig waren er nog twee hulpjes van Jeff die meer mijn leeftijdscategorie waren Ik was blij dat ik niet voor Jeff werkte want, dat zou ik niet lang volhouden en gelukkig was ik niet de enige die dat zei. Zelfs zijn zoon kon er niet mee overweg. De bedoeling was dat ik hier drie weken zou werken. Na twee weken waren er al twijfels of ik nog wel kon blijven. Het is namelijk zo. Als Jeff terug is vanuit het noorden. Wilt hij al zijn machines terug terwijl, hij het niet eens gaat gebruiken. Na vele frustraties konden we gelukkig een paar machines gebruiken om, het werk af te maken op Shane's farm. Nu uiteindelijk heb ik er zes weken doorgebracht en heb het erg zwaar gehad me laatste week ik wou niet meer, ik kon niet meer. Verlangde ernaar om weer vrienden/mensen om me heen te hebben en te kunnen relaxen. Deze week ging er gek genoeg ook van alles mis. Ik ben tegen onze nieuw geplaatste hek aangereden, ik heb de vork van een traktor weten de breken met het oppikken van stenen (Dit is hard staal). De traktor batterij stopte er plotseling mee. Er was niemand die me een lift kon geven dus dat was even 7km lopen naar de shed voor de auto en startkabels. Ik had het wel gehad ik wou niet meer. Wat een pech. Het leek erop dat ik wel weg moest en iemand naar me keek. Dagen erna heb ik nog een hek weten te raken, een andere auto stopte er plots mee terwijl ik niks deed en met de traktor heb ik een te scherpe bocht gemaakt waardoor ik de airseeder achter mij raakte. Dit leverde een lekke band op en los gerukte hydraulische kabels. Olie spoot alle kanten op. Ik vervloekte mezelf $#@#$ wat een gedoe laat het stoppen. Hoe voorzichtig ik ook deed. Er gebeurde telkens het onverwachtse. Gelukkig kan ik er nu wel hard om lachen wat een pech. Vandaar de titel ongeluk bij een geluk. Mijn laatste twee dagen ging het gelukkig beter en heb ik mijn ongeluk overgegeven aan Shane die nu van alles meemaakt. Ik kijk terug op een hele leerzame ervaring met van alles en nog wat op een farm. Ik ken ondertussen nu alle in en outs. Voor zowel cattle (dieren) als machinerie. Heb nu in mijn zes weken hier weer flink kunnen sparen. Waarmee ik nu weer kan gaan reizen. Op dit moment zit ik te wachten op de bus terug naar Perth en vanuit daar ga ik morgen met 4 onbekende reizen in een auto naar het noorden Darwin/Broome. Werken staat nu in ieder geval niet meer op de planning maar, mocht ik in het oosten nog wat tijd over hebben en wat leuks op me pad komen ( geen farm meer) dan wie weet. Ps: Zag trouwens (wanneer ik 1streepje signaal had) op fb foto's voorbij komen van het lekkere weer in Nederland. Wees er blij mee. Winter is hier begonnen en starte de eerste dag met 28 graden maar is nu in een paar dagen tijd gedaald naar 5 a 10 graden. Ik ben her niet meer gewend brrrr ijskoud. Gauw weg hier en op naar het noorden. Cheers mate!!