I'm coming home

Ik ben aangekomen in Thailand en al gauw voel ik me meteen weer beter. De mensen hier om me heen het heerlijke eten doet me beter dan Singapore. Ik had het even gehad met het reizen maar eenmaal terug in Thailand begin ik er weer plezier in te krijgen. Een aantal jaar geleden ben Ik al in Thailand geweest dus deze keer is het tijd om andere plekken te bezichtigen in het zuiden van Thailand, wat druk bezocht word door backpackers. In de travel agencie waar ik mijn bus en ferry reis naar het eiland Khoa Tao wou boeken leerde ik een local kennen die mij nog een paar mooie plekken in Bangkok aanraadde. Ik dacht dat ik alles al had gezien hier maar, opstap met zo'n local laat je toch verschillende plekken zien waar de meeste reizigers niet komen of niet vanaf weten. Zo zijn we een dagje met de veerboot naar een eilandje gevaren waar ze heerlijk eten hadden en leuke attracties die je behoorlijk misselijk kunnen maken. In de avond zijn we naar een rooftop bar gegaan. In plaats van een ticket te betalen voor de hoge MBK toren zijn we nu gratis in een hoog gebouw naast deze MBK heerlijk een drankje wezen doen en het uitzicht was stunning. Mijn ticket stond voor de volgende dag maar, had het gevoel dat ze me hier nog meer konden laten zien dus besloot om het nog even uit te stellen. Altijd handig iemand te kennen van het reisbureau die kunnen makkelijk en gratis even je gegevens veranderen. Ik ben in totaal nog een week gebleven in Bangkok. Wie had dat ooit verwacht in zo'n drukke stad waar ik eerst zo gauw mogelijk vandaan wou maar nu toch echt van aan het genieten was. Ik leerde de Thaise taal, werd gegroet door mensen alsof ik nu een van hun was en begreep meer als een Thai te handelen. Wat erg grappig was is dat ik nu bepaalde woorden ken waardoor ik weet waar ze over praten of mee kan praten waar sommige echt van opkijken en schrikken haha prachtig. Verder zijn we avondjes wezen stappen met de hele vrienden groep, dagje shoppen, ben zelfs meegenomen naar Pattaya wat natuurlijk bekend staat om de walkingstreet en ladyboys. Hier zijn we tot in de late uurtjes wezen stappen en daarna heerlijk slapen in de auto en op het strand om bij te komen van afgelopen nacht. De volgende morgen zijn we naar een Whipe out park gegaan. Je kent het wel van televisie maar, zo ging het ook echt. Flinke smakkers gemaakt maar, erg leuk om een keer gedaan te hebben. Ik begon me steeds meer thuis te voelen en leerde veel mensen kennen wat erg veel voordelen had. Zo kon ik met een vriend gratis met de brommer taxi naar diverse plekken worden gebracht. En gratis overnachten in hun huis wat natuurlijk altijd mooi mee genomen is en kon hun auto gebruiken om gaan en staan waar ik maar wou. Ik kon nog wel langer in Bangkok blijven maar vond het tijd om even door te trekken. Ben vroeg vertrokken met de bus waar in ik een mooi plekje heb gekregen met veel been ruimte en alles goed kon zien. Na een lange bus rit en ferry tocht ben ik aangekomen op Khoa Tao. Hier werd ik door tientallen Thaise mensen bij hun geroepen om in hun resort te verblijven en om te gaan duiken. Ik was er nog niet zeker van of ik voor mijn PADI wou gaan maar, na wat research heb ik toch besloten hem hier te gaan halen. Khoa Tao is tevens de twee na goedkoopste plek in de wereld om je duik diploma's te halen. En omdat ik nog een cadeau te goed had van mijn ouders besloot ik het uiteindelijk toch maar te doen. En heb er zeker geen spijt van gehad. Zoals ik al eerder zei zijn er tientallen duikscholen waarbij je je certificaten kan halen. Ik heb gekozen voor Ban's dive school omdat, deze een van de grootste is op het eiland en kwa prijs ook een van de goedkoopste was. Het hebben van een vriend in een travel agencie bleek nu nog meer voordelen te hebben ook op het boeken van activiteiten, excursies en reistickets kon ik nu korting krijgen. Dus ook mijn verblijf bij Ban's dive school heeft me weer wat geld gescheeld. Eenmaal ingechecked in het resort kreeg ik te horen dat ik dezelfde dag nog kon beginnen dus, dat was lekker snel. Heb ervoor gekozen om mijn cursus in het Engels te doen omdat, het een internationale taal is en mijn brain nu toch al in het Engels denkt. So why not. De dagen erna gingen erg snel we begonnen met wat theorie, duik oefeningen in het zwembad en voor ik het wist lagen we al te dobberen in de zee. Ik had een leuke kleine groep (6) met diverse nationaliteiten en een Engelse leraar die erg veel ervaring en plezier had in zijn werk. Naast het lekker duiken komt er ook wat studeren bij kijken. Ik heb een theorie examen af moeten leggen en daarna in het water diverse oefeningen moeten laten zien. Deze PADI open water cursus duurde maar 3 dagen maar je bent wel de hele dag zoet. Na een paar keer duiken begin je jezelf veel zekerder te voelen en veel meer te genieten en plezier te hebben en het bewonderen van de prachtige onderwater wereld. Ik heb mijn PADI openwater gehaald en besloot met de rest van de groeo door te gaan voor mijn Advanced Diver certificaat. Dit was te halen in 1.5 dag en geeft je in je toekomst meer vrijheid en ervaring met het duiken. Ook deze heb ik behaald. We gedoken in een schip wreck, we zijn naar een diepte van 42 meter gegaan en zijn wezen duiken in de nacht. Wat een vrij gevoel geeft dit. Zoveel mooie dingen te zien in de nacht. Anderen vissen komen tevoorschijn en lichten op in prachtige kleuren. Wat ik zelf heel erg mooi vond waren de kleine gekleurde lichtjes in het water. Ik weer de naam hier niet van maar zodra we onze zaklampen uit deden en ons voorbewogen in het water lichte kleine beestjes zich op in het water door de bewegingen van ons. Het was in het begin een beetje eng om zo in het donker te duiken en niks te kunnen zien maar zoals ik al zei door onze goeie instructeur werd dit gevoel al gauw weg genomen en kon je heerlijk genieten van al het moois om je heen. Geslaagd. Ik kon mezelf nu een advanced diver noemen en kan nu alleen (met een buddy) gaan duiken op diverse plaatsen in de wereld. Heb er erg van genoten en wil mijn ouders bedanken voor dit cadeau. Verder was er op het eiland niet zo heel veel te doen. Je kon naar een paar lookout points rijden en in de avond een drankje doen in de tientallen bars aan het water met indrukwekkende vuurshows. Erg knap wat deze jongens allemaal kunnen met vuur. De avonden waren meestal kort omdat, voor de meeste mensen de volgende morgen weer een vroege duik stond te wachten dus het niet te laat konden maken. Voor mij was het tijd om door te trekken en Khoa Tao te verlaten. Vanuit hier ben ik met een vriend van de cursus naar het eiland Koh Pagnan gevaren waar we naar het Half Moon party zijn geweest. Het blijkt volgens vele een veel leuker feest te zijn dan de welbekende Full moon party. Ik kan er zelf niet over oordelen maar het feest was te gek. Iedereen gekleurd in velle kleuren en smink op hun gezicht en heerlijke muziek waar je lekker gek op kon gaan doen. Mijn masker en waterpistool bleken bij velen goed in de smaak te vallen dus werd meerdere keren ergens weg getrokken om op de foto te gaan. We zijn eigenlijk alleen naar Koh Pagnan gekomen voor het feest. Op het eiland is verder weinig te doen. Alles draait hier om deze twee grote feesten elke maand. Vanuit hier ben ik alleen verder getrokken naar Ao Nang (Krabi). Dit was een erg leuk plaatsje met heel veel leuke winkeltjes en restaurants. Zeker een aanrader. Vanaf hier kun je hele goedkope tours boeken naar de eilandjes zo'n 20 minuutjes met de boot. Ik heb ervoor gekozen om naar de Hong Islands te gaan. En ik kan je zeggen dit was geweldig. Super helder water, mooie grote cliffs en lagoons. Met deze tour ben ik gaan snorkelen, kayajakken en barbecuen rondom de Hong Islands. Dit deed me erg terug denken aan de tijden in nieuw zeeland. Vanuit Ao Nang ben ik vertrokken naar Koh Lanta wat volgens en meneer van de reisbureau en hele mooi bestemming zou moeten zijn. Mijn reis hier naartoe verliep al niet vlekkeloos. Werd een uur later opgehaald en daarna in een prop vol mini busje gepropt met andere reizigers en huilende baby's. Wat een ramp en hitte. Het was een rit van 5 uur. Ik had honger ik moest naar de toilet en kreeg pijn in me oren van dat gekrijs van die baby's. Eenmaal op Koh Lanta werd het er niet beter op. Niks te doen niks te beleven. Heb een scootertje gehuurd om het eiland te bezichtigen maar het enige wat te zien was, waren kilometers lange stranden die niet eens zo mooi waren en de zee waar je niet echt in wou gaan zwemmen. Een slechte keuze en geen aanrader maar wel even goed om rustig bij te komen van al het drukte en gefeest. Ben de volgende morgen al meteen vertrokken naar het volgende bekende eiland Koh phi phi. Dit staat bekend onder de backpackers als het mooie en party eiland. Helaas hebben we te horen gekregen dat de Koning van Thailand vandaag is overleden dus 30 dagen geen muziek bij de bars. Wat een slechte timing. Je bent op de feest eiland van Thailand en dan gebeurt dit. De barretjes waren wel open en de discoballen draaide wel, alcohol werd geschonken maar geen muziek. Voor mij niet echt een feestje dus. Op Koh Phi Phi ben ik een oude bekende tegen gekomen van de PADI cursus. We besloten hier onze eerste free dive te nemen en te kijken of we het nu met ze tweeen alleen af konden. En ja het ging prima. Alles zat nog vers in ons geheugen en verliep vlekkeloos. Echter het zicht, koraal en vis was hier minder dan op Koh Tao. En de prijs was 5x zo duur. Dus helaas geen geslaagde duik. Verder hebben we nog een tour geboekt naar de kleine eilandjes zoals de monkey beach die trouwens erg agressief waren, wat te begrijpen is als er honderden bezoekers elke dag komen. Maya bay en nog twee andere plekjes waar ik de naam even niet meer van weet. Deze tocht werd afgesloten met een dinner boxje op de boot met uitzicht over de zonsondergang. De volgende dag hebben we ons bezig gehouden op het eiland van Koh Phi Phi. We zijn naar de lookout points gelopen en hebben gezwommen op Long beach. Prachtig dit uitzicht vanaf hier boven. Helaas worden er wel op steeds meer plekken huizen gebouwd waardoor er minder van de natuur te zien is. Maar het uitzicht vanaf hier boven blijft prachtig. Zeker een aanrader. Vanuit Koh Phi Phi ben ik vertrokken naar Phuket. Ook hier waren de barretjes stil. Het leek erop dat er niet meer gefeest zou worden de rest van mijn reis. Maar toch werd er langzaam aan de muziek beetje bij beetje omhoog gedraaid. Phuket erg leuke stad. Heb een brommer gehuurd en ben diverse dingen gaan bezichtigen waaronder een hele grote witte buddha die uitkijkt over de stad en een paar lookout points die ook hier erg mooi waren. Phuket deed voor mijn gevoel heel erg groot aan. Heel veel winkels, restaurants en stranden waar je diverse activiteiten kon doen. Wel had ik afgelopen dagen veel meer last van regen. En storte soms echt neer uit de hemel. En de straten stonden blank en waren niet meer te bereiden met brommers. Regenseizoen is het op dit moment. De prijzen zijn er nu wel goedkoper maar het regent om het uur flink dus dit houd je soms wel tegen om belaalde activiteiten te gaan doen. Na drie dagen doorweekt thuis te komen had ik het wel gehad. Ik neem een vlucht terug naar Bangkok waar ik mijn laatste week van mijn reis ga volbrengen. In Bangkok is het op dit moment erg druk. Je merkt hier veel meer van het overlijden van de Koning. Gigantisch grote files. En mensen met zwart gekleden kleding. Op het plein rond om het paleis van de koning zijn er tentjes met voedsel plus andere spullen die als offer gratis worden weg gegeven. Hier merk je wel echt het verdriet dat Thailand heeft. Miljoenen bloemstukken tegen het paleis aan. Heb zelf ook mijn steentje bijgedragen en heb een bloemetje neergelegd en heb gisteren een minuut stilte op het plein gehouden met 200.000 andere. Wat mooi om dit te zien zeg. Wat een respect voor de Koning. Straten vol met mensen in zwarte kleding. Duizenden kaarsjes worden tegelijk aangestoken en het lied voor de Koning word te gelijk gezongen. Kippenvel. Hierna is het natuurlijk chaos op de straten. Dus hebben we even rond gelopen en genoten van de gratis hapjes drankjes en cadeautjes die weg gegeven werden. Er was van alles gratis. Gratis taxi rit, gratis tattoos, eten, drinken noem het maar op. Allemaal in het teken van een offer. Vandaag is mijn laatste dag. Mijn laatste twaalf uur zijn ingegaan. Ik weet niet hoe ik me voel. Straks weer thuis. Hoe zal dat zijn? Wat ga ik doen? Vele vragen, vele vraagtekens voor nu. Het is fijn om naar huis te gaan en alles en iedereen weer te zien. Maar zal deze onvergetelijke reis, vrijheid toch wel missen en nooit vergeten. Het is hier nu 25 graden en loop nog lekker in me korte broek en tshirt over het strand. Word door vele geïnformeerd over de kou in Nederland. Kijk er nu al naar uit haha. Tot straks Nederland. I'm coming home!!